Στόχος της περιοδοντικής θεραπείας είναι να διευκολύνει την επανασυγκόλληση των υγιών ούλων στα δόντια, ώστε να μειώσει το οίδημα, το βάθος των σχισμών και τον κίνδυνο φλεγμονής, καθώς και να σταματήσει την πρόοδο της νόσου.
Η θεραπεία της αρχικής περιοδοντίτιδας περιλαμβάνει οπωσδήποτε βαθύ καθαρισμό των δοντιών και ριζική απόξεση για να απομακρυνθεί πλήρως η αιτία της φλεγμονής, σε συνδυασμό πάντα με πολύ σχολαστική στοματική υγιεινή. Παρότι σε αυτό το στάδιο υπάρχει ήδη κάποια απώλεια οστού, αυτή είναι πολύ μικρή και δεν απαιτείται να γίνει κάποια επιπρόσθετη διορθωτική θεραπεία.
Στη μέτρια περιοδοντίτιδα έχουμε πλέον σε εξέλιξη σοβαρή μόλυνση των περιοδοντικών συνδέσμων και του φατνιακού οστού. Οι τοξίνες που παράγουν τα βακτήρια σε συνδυασμό με την προσπάθεια του ανοσοποιητικού συστήματος να εξουδετερώσει τη μόλυνση σκοτώνοντας τα μολυσμένα κύτταρα, οδηγούν στην ολοένα αυξανόμενη απώλεια οστικής μάζας γύρω από το δόντι. Οι περιοδοντικοί σύνδεσμοι που σταθεροποιούν το δόντι μέσα στο φατνίο έχουν σχεδόν πλήρως καταστραφεί σε ορισμένα σημεία με αποτέλεσμα τα δόντια να εμφανίζουν αυξημένη κινητικότητα.
Το στάδιο της μέτριας περιοδοντίτιδας είναι ίσως το πλέον κρίσιμο για την τελική έκβαση της νόσου. Αν δεν υπάρξει άμεση αντιμετώπιση για τη θεραπεία της περιοδοντίτιδας, η κατάσταση οδηγείται σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή με πιθανότερη τελική κατάληξη την απώλεια ενός ή περισσότερων δοντιών. Ακόμη όμως και αν ο οδοντίατρος καταφέρει να σταματήσει την πρόοδο της περιοδοντικής νόσου, οι βλάβες που έχει ήδη υποστεί το οστό είναι μή αναστρέψιμες, και μπορούν να διορθωθούν μόνο με εξειδικευμένες χειρουργικές τεχνικές όπως τα ουλικά μοσχεύματα, τα οστικά μοσχεύματα, και η ιστική αναγέννηση.
Η προχωρημένη περιοδοντίτιδα είναι το τελικό στάδιο της περιοδοντικής νόσου, που δυστυχώς συνηθέστερα καταλήγει σε απώλεια του δοντιού. Τα χαρακτηριστικά της προχωρημένης περιοδοντίτιδας είναι επίμονη άσχημη αναπνοή και άσχημη γεύση στο στόμα, συνεχής αιμορραγία των ούλων, έντονη ευαισθησία των δοντιών λόγω εκτεθειμένων ριζών, βάθος περιοδοντικών θυλάκων πάνω απο 7 χιλιοστά, περιοδοντικά αποστήματα – πύον στο στόμα, σοβαρή απώλεια οστού (άνω του 50%), δόντια που κουνιούνται και έχουν χαλαρώσει τόσο πολύ που μπορεί και να πέσουν από μόνα τους.
Δυστυχώς, στο στάδιο της προχωρημένης περιοδοντίτιδας είναι πολύ δύσκολο ακόμη και για ένα περιοδοντολόγο να σώσει το προσβεβλημένο δόντι. Στις περισσότερες περιπτώσεις συνιστάται η άμεση εξαγωγή του δοντιού, έτσι ώστε τουλάχιστον να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση της μόλυνσης και η αποφυγή περαιτέρω καταστροφής των ιστών.